بررسی و تحلیل رمان «هیس» با توجّه به مؤلّفه‌های وجودشناسانۀ پُست مدرن
محورهای موضوعی : پژوهشهای ادبیات کلاسیک ایرانمهدی خادمی کولایی 1 * , غلامحسین ملّازاده 2
1 - دانشگاه پیام نور
2 -
کلید واژه: رمان پست‌مدرن مؤلفه‌های وجودشناسانه مرگ مؤلّف رولان بارت هیس,
چکیده مقاله :
تحوّلات شتابنده و روز افزون، تغییر مداوم نگرش ها و پیدایش نظریه‌های متنوّع ادبی در این زمانۀ دائماً نوشونده، ادبیّات داستانی را نیز تحت تأثیر قرار داد و سبب شد تا داستان‌نویسان نیز- ناخودآگاه و گاه با ادراکی برآمده از خودآگاهی نوین- با کنار نهادن قواعد پیش بنیاد، روایت‌هایشان را با وضعیت جهان جدید همسو کنند. از آنجا که کاربست شیوۀ رواییِ مرگ مؤلّف در رمان «هیس» از محمّدرضا کاتب، در مقایسه با سایر شاخصه های محوری آثار پسامدرن، برجستگی چشم‌پوشی‌ناپذیری دارد و همین امر سبب شده تا این اثر ظرفیت های لازم و مناسبی برای این نوع از خوانشِ خاص فرامدرنی داشته باشد. نویسندگان این جستار برآنند تا استفاده از شیوۀ توصیفی- تحلیلی نشان دهند که نویسنده در کنار به‌کارگیری سایر فنون فرانوگرایانه، از این شگرد به صورت ویژه، همراه با تنوع و فراوانی چشمگیری بهره جسته و از این نظر موفق به عرضۀ اثری شاخص به جامعۀ ادبی شده است. کاتب، شاخصۀ مرگ مؤلّف را عمداً با شکل های گوناگون آن در جای جای این رمان به کارگرفته و در کنار آزادیِ عملِ اشخاص داستان، فضاهای مناسب را نیز برای ورود خوانندگان به متن داستان فراهم کرده تا جمهوریت صداها در اثر او طنین رساتری داشته باشد.
Increasing evolutions, constant change in attitudes and emergence of various literary theories in this constant renewing world has affected story literature too and caused story writers – sometimes unaware and sometimes with awareness coming from a new self-consciousness - to make their stories compatible with the condition of new world, by missing out fixed principle. Since applying the narrative method of “Death of Author” in Hiss Novel by Muhammad Reza Kateb is unforgettable in comparison with other main features of Post-modern work, this made the work to have necessary and appropriate capacities for this type of special postmodern reading. Authors of this article, using library and descriptive-analytic method, attempt to show that Hiss author, along with other postmodern techniques, uses this technique particularly with brilliant varieties and differences, and by so doing he could have introduced a masterpiece into the literary community. Kateb uses Death of Author intentionally in various forms and in different parts of this novel; he also produced suitable spaces for readers to enter into the story text along with freedom of action for story characters so that republicity of voices are clearer in his work.