بررسي و تحلیل زباني، ادبي و محتوايي نعت نبی اکرم در خمسة نظامي
محورهای موضوعی : پژوهشهای ادبیات کلاسیک ایران
1 -
کلید واژه:
چکیده مقاله :
نعت پيامبر يكي از شگردهای ادبي است كه در دوره‌هاي مختلف شعر فارسي به دليل اعتقاد و ايمان شعرا تا به امروز رواج يافته است. نظامي نيز در ابتداي منظومه‌هاي عاشقانة خود در اين باره تمام احساسات زيبايي شناسانة خود را در توصيف پيامبر به كار مي‌گيرد. او با استناد به آيات و احاديث و معرفي شخصيت والاي محمد و مقايسة او با ساير انبيا و توصيف منش و اخلاق نيكوي محمد، مدايح محمدي را سروده است و تمام مثنوي‌هاي خود را با نام پيامبر زينت داده است. در این مقاله جنبه‌های محتوایی نعت در خمسة نظامی بررسی گردیده و از آن جا که اين مضمون در مدايح نظامي دست ماية آفرينش ادبي شده است، به ویژگی‌های ادبی و هنری نعت‌ها نیز پرداخته شده است. وی در اين مديحه‌ها اسلوب خاص خود را دارد و همچنان از تركيبات بديع و عبارات سليس و تلميحات و تصاوير خيال براي مدح استفاده مي‌كند. البته اين مدايح فقط بستري براي آفرينش آرايه‌ها و ايماژها نيست؛ بلكه انديشه‌هاي كلامي و غيركلامي شاعر دربارة پيامبر را نيز نشان مي‌دهد.
Praising the majesty of the holy prophet, relying on Qur’an and Ahaadeeth (the sayings of Moslem saints), is what Nizami does at the beginning of his lyric poems. To express admiration to Muhammad (pbuh) is a familiar discourse throughout the Persian poetry after Islam. An analysis of Nizami’s poetry and his views about Prophet Mohammad can help us develop an accurate understanding of eulogy in Persian poetry. To study the coexistence of religious thoughts and romantic thoughts in lyrics is the main focus of the present paper. The author tries to show the content of Nizami’s eulogy; however, since it has been employed in a poetic discourse, he will also focus on the poetic features of Nizami’s eulogy. Nizami has a unique style in writing eulogy; he uses poetic elements, like imagery, figures of speech to praise the Prophet in line with his lyrics. Of course, it is not just a means of decorating his poetry, but a canal to convey his (non)/verbal views on the character and manner of the Prophet.