نقد رويكردهاى پژوهشى پيشينه نمايش ايرانی تعزیه
محورهای موضوعی : پژوهشهای ادبیات کلاسیک ایران
على شيخمهدى
1
مصطفی مختاباد
2
کلید واژه: شرق‌شناسی نمایش دینی تعزيه ادبیات نمایشی,
چکیده مقاله :
مقالة حاضر در پى تبيين اين مسئله است كه هرگونه بررسى ريشهاى نمايش تعزيه به ناگزير به جستوجوى پيشينهشناسى نمايش در ايران منجر مىشود. از اينرو، آنچه را كه پژوهشگران فرنگى و ايرانى در اين زمينه انجام دادهاند، اين مقاله با استفاده از شیوة كتابخانهاى و مراجعه به اَسناد و با روش تاريخى - توصيفى به بررسى و نقد دیدگاه‌ها، كتابها و مقالات پژوهشگران رويكردهاى هشتگانه مذكور پرداخته است. در پایان، این مقاله به اين نتيجه رسيده است كه پاىبندى پژوهشگران رویکردهای مذکور براى يافتن خاستگاهى واحد براى نمايش ايرانى تعزيه باعث گرديده است كه آنان از گستردگی ارتباط نمایش با سایر منابع خاستگاهی غفلت بورزند و از این‌رو افق‌های ناگشوده نمایش در ایران همچنان کشف نشده باقی بماند.
This article seeks to explain that any fundamental study about Ta'ziyeh inevitably leads to a chronological investigation of theatrical play in Iran. Therefore, this article, has reviewed the studies conducted by western and Iranian scholars in this field and the eight approaches, using documents and the library references, and employing a historical-expository methodology. Finally, it draws the conclusion that these scholars’ persistence in finding a single origin for the Iranian theatrical play of Ta'ziyeh has led them to ignore its extensive connection with other possible original sources; hence, there remains a lot to be explored about the theatre in Iran.