انسان، از آغاز پيدايش براي درك و رسيدن به جاودانگي، به تلاشهاي بسياري دست زده است. او بدين منظور نمونههاي جاودانه گوناگوني تصور كرده و ساخته است. يكي از آشكارترين اين نمونهها، تصور بناهاي جاودانه است.
در اساطير ايران، سخن از بناهايي است كه به منظور گريز از مرگ و رسي چکیده کامل
انسان، از آغاز پيدايش براي درك و رسيدن به جاودانگي، به تلاشهاي بسياري دست زده است. او بدين منظور نمونههاي جاودانه گوناگوني تصور كرده و ساخته است. يكي از آشكارترين اين نمونهها، تصور بناهاي جاودانه است.
در اساطير ايران، سخن از بناهايي است كه به منظور گريز از مرگ و رسيدن به جاودانگي، ساخته يا تصور شدهاند. اين بناها، با ويژگيهايي ماورايي و با ديوارهايي از جنس سنگهاي مقدس يا فلزند.
بسياري از اين بناها، از نظامهاي مشتركي پيروي ميكنند. با گذر از تفاوتهاي ظاهري و راه يافتن به لايههاي پنهان اين تصورات، ميتوان پي برد كه تصور چنين بناهايي، نوعي «فرم» يا «شكل» بخشيدن به معناي جاودانگي است.
در اين مقاله با كنار هم قرار دادن و بررسي ويژگيهاي مشترك و اجزاي چنين بناهايي كوشيدهايم اصلي ثابت و سرچشمهاي واحد، ميان عناصر متغير آنها نشان دهيم.
پرونده مقاله