تحليل هفت گنبد نظامی بر اساس عناصر هنرهای تجسّمی
محورهای موضوعی : پژوهشهای ادبیات کلاسیک ایرانکلید واژه: نظامي هفت‌پیکر عناصر هنرهاي تجسّمي تصویر توصیف,
چکیده مقاله :
نظام زبان و واژگان دارای قدرت و امکاناتی است که می توان به واسطة آن زمینة پیوند شعر با هنرهای تجسّمی را فراهم کرد؛ امکاناتی چون صور خیال، واژگان حسّی و نحوة بیان آنها، جزئی نگری و توصیف‌های مینیاتوری، ترسیم تصویرهای عینی و توجّه به روساخت، فرم و ساختار روایی شعر بیش از ژرف ساخت آن. در میان شعرای پارسی زبان، نظامی در اشعار خود بیش از هر شاعر دیگری از این امکانات زبانی بهره برده است و در کنار آن به واسطة تمرکز ویژه بر عناصر بصری و القاء رنگ، نور، فضا، خط و غیره توانسته است به هنرهای تجسّمی نزدیک شود و قابلیّت تجسّمی به اشعار خویش ببخشد. بنابراین می توان پیوند شعر و هنرهای تجسّمی را در هنر شاعری نظامی با وضوح بیشتری دریافت. این پژوهش با رویکردی تطبیقی سعی بر آن دارد تا جنبه های مختلف هنرهای تجسّمی را در هفت گنبد نظامی بازخوانی کند.
The system of language and words has a capacity and strength that can make a bridge between poetry and visual arts; possibilities like forms of imagination, sensual words and the kind of their expression, discrimination and descriptions of miniatures, drawing of concrete pictures, and attention to surface structure, form and narrative structure of poetry more than its deep structure. Nezami Among the Persian poets has applied these possibilities more; he also could approach visual arts via focusing on the visual elements and implantation of color, light, line and so on and could add the visual and visual element to his poetry; Therefore, we can find the association between poetry and visual arts in Nezami’s poesy art more obviously. This research, having a comparative view, attempts to readout and repeat different aspects of visual arts in Nezami’s Seven Domes.