كهن‌گرايي واژگاني در شعر اخوان
محورهای موضوعی : پژوهشهای ادبیات کلاسیک ایرانکلید واژه: اخوان ثالث باستان‌گرايي شعر معاصر شعر نيمايي,
چکیده مقاله :
پيوند شعر اخوان با زبان و ادب كهنسال فارسي و استفاده از واژه‌ها و تركيبات و عبارات آن زبان كه به صورت متنوع و پراكنده در اشعار او مشهود است، يكي از تمهيدات شاعرانة او است كه به زبانش شكل و نمايي حماسي و باصلابت بخشيده است. اين تمهيد كه يكي از شيوه‌هاي آشنايي‌زدايي با عناصر گذشتة (آركائيك) زبان و معروف به باستان‌گرايي يا كهن‌گرايي است، از ويژگي‌هاي مهم شعر اخوان است. در مقالة حاضر در محدودة واژگان به بررسي و توصيف عناصري از اشعار اخوان مي‌پردازيم كه رنگ و بوي كهن دارد و موجب برجستگي زبان شعر او شده است. نتيجة تحقيق نشان مي‌دهد كه كهن‌گرايي واژگاني اخوان به دو بخش عمده قابل تقسيم است: بخش اول مربوط به واژگاني است كه امروزه كاربرد ندارد يا به ندرت به كار مي‌رود و شامل واژگان عام، اصطلاحات اساطيري و اصطلاحات مربوط به علوم و فنون مختلف از قبيل اصطلاحات علم طب، موسيقي و غيره است. بخش دوم واژگاني است كه به شيوة كهن تغييرات آوايي همچون تخفيف، تشديد، ابدال و قلب در آنها ايجاد شده است.
Akhavan Saleth poetry link to ancient persian language and literature. Using its words, combinations and expressions in a various way and scattered is clear cut to any one. It is one of his poetic arts giving his language epic and fixed form and appearance. This feature is one of the ways toward defamiliarization with the past archaic element of the language called archaism as one of the most important feature of Akhavan’s poetry. This article tries to study and describe Akhavan’s poetry word related elements having ancient form and style and make his poetry prominent. The result of the study shows that Akhavan’s poetry archaism can be divided into two groups: A-The first one concerns the words not used today or used rarely including general, B-epic science related words such as the words used in medicine, musician and the like. The second one concerns the words experienced in archaic way some changes such as aphesis, heightening, mutation and inversion.