چهره پيامبر اعظم(ص) در مثنوي و مقايسه آن با ديدگاه ابن عربي
محورهای موضوعی : پژوهشهای ادبیات کلاسیک ایرانکلید واژه: حقيقت محمدي عقل عشق جلوه انبيا,
چکیده مقاله :
مولانا از جمله شاعران فارسي زبان است كه در اثر ارزشمند خود، مثنوي، با نگاهي خاص، ابعاد وجودي پيامبر اعظم را به عنوان نمونه‌ي عيني و راستين تربيت‌يافته‌ي تعاليم الهي تصوير كرده است. در اين مقاله سعي كرده‌ايم نگاه خاص مولانا به پيامبر را بيان كرده و با ديدگاه ابن عربي مقايسه كنيم. يكي از نگاه‌هاي مولوي در مثنوي مربوط به وصف حقيقت محمديه است. مولانا در اين خصوص، پيامبر والامقام را سرچشمه‌ي همه‌ي كمالات و عشق نسبت به آن وجود پاك و مقدس را منشأ همه‌ي عشق‌ها مي‌داند و مقام و كمالات ساير انبيا و اولياي الهي را شعاعي از نور و حقيقت محمدي مي‌خواند.
Mawlana is one of the Persian poets who has portrait the existential dimensions of the prophet in his valuable work as a good example of Islamic teaching. In this article, attempt has been made to explain the Mawlavi's special view about the prophet and to compare this view with Ebn Arabi's. One of the most important views of Mawlavi in Mathnavi, is the account of Mohammadian truth. About this matter, Mawlavi has introduced the Glorious prophet as a source of accomplishments and loves and also he considers that holy prophet as source of all loves and he believes that all of status and perfections of all other prophets and saints, are a reflection of Mohammadian truth.