بررسی انتقادی شعر حجم بر مبنای روایت‌شناسی اشعار یدالله رؤیایی
محورهای موضوعی : پژوهشهای ادبیات کلاسیک ایران
غلامحسين غلامحسين‌زاده
1
فرزاد كريمي
2
(دانشگاه شیراز)
قدرت الله طاهري
3
کلید واژه: نقد ساختاري روايت شناسی روایت پنهان نشانه‌شناسي شعر حجم يدالله رؤيايي,
چکیده مقاله :
يدالله رؤيايي سال‌ها قبل، به دليل تأکيد بر جنبه‌هاي شکلي شعر، در زمره شاعران پيشرو و از مؤسسان جریان شعر حجم به شمار مي رفت. در اين مقاله، نوع روايت به کار رفته در شعر او مورد بررسي قرار مي گيرد. ابزار اين بررسي نشانه شناسي است که از ابزارهاي مهم در نقد ساختاري به شمار مي رود. در اين مقاله، شعر «سکوت دسته گلي بود» از دفتر دريايي ها مورد تحليل قرار گرفته است. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد که روايت در شعر حجم، روايتي پنهان است و عوامل روايت ساز به طور کامل در آن به کار گرفته نمي شود. روايت سازي در شعر رؤیایی، از طريق تکرار فضاسازي هايي است که در سطرهاي کوتاه انجام مي شود. به اين ترتيب، شعر رؤيايي از سمبوليسم و رمانتيسم رايج آن روزگار فاصله گرفته، به نوعي فرماليسم گرايش پيدا کرده است.
Royaee invented and introduced a style in Persian poetry which he named Spacement Poetry. His poetry renewed debate about the relative value of form and context in modern Persian Poetry. The present article is a semiotic study of narration in his poem named “Sokoot Daste Gol-I Bood” (Silence seemed a bouquet of flower in my larynx), from his Sea Poems. The findings of the research show that he has employed an implied narration; narration occurs using repetitive spacements in short lines, without using any explicit narrative elements. This differentiated his poetry from the prevailed poetry of the time- symbolism, and romanticism.